การสังหารอันน่าสยดสยองสี่ครั้งจากอดีตของฮ่องกงที่เป็นเรื่องของฝันร้าย
คดีนี้คือเป็นตำนานความสยองติดอันดับต้นๆ เป็นคดีที่ผ่านมาเกือบจะสี่สิบปีแล้วแต่ก็ยังเป็นตำนานของมาเก๊า เรื่องราวของฆาตกรสุดโหดที่ว่ากันว่าจับครอบครัวเหยื่อที่ทำการฆาตกรรมเอามาทำเป็นไส้ซาลาเปาชื่อดัง ยิ่งไปกว่านั้นคือเอาซาลาเปาอันนี้มาขายให้ชาวบ้านกินกันด้วย
ย้อนกลับไปในยุค 80s สมัยนั้นมาเก๊ายังอยู่ใต้การปกครองของโปรตุเกส มาเก๊าในยุคนั้นก็เจริญ มีกาสิโนถูกกฎหมาย แต่ก็มีแหล่งเสื่อมโทรมเยอะ ก็มีทั้งคนที่รวยขึ้นและจนลงจากการพนัน และจุดเริ่มต้นของคดีนี้ก็คือการพนันที่ต้องแลกด้วยชีวิต ขอย้อนกลับไปก่อนหน้านี้ซักหน่อย ช่วงนั้นก็มีผู้ชายคนนึงชื่อว่า ฮวัง (ต่อไปจะขอเรียกว่า หวัง) นายหวังเป็นคนจีนจากแผ่นดินใหญ่ เป็นคนที่โชคไม่ค่อยดี โดนลูกหนี้เบี้ยวเงินจนพลั้งมือฆ่าเขาแล้วต้องย้ายบ้านเปลี่ยนชื่อหนี พอไปแต่งงานก็โดนพ่อตากีดกัน จนได้มาใช้ชีวิตวัยกลางคนในมาเก๊า แล้ววันนึงเขาก็ดันโชคดีมือขึ้นเล่นพนันจนชนะได้เงินประมาณสองล้านบาท คนที่แพ้พนันนายหวังมีชื่อว่า นายเจิ้ง นายเจิ้งเดิมทีเขาเป็นพ่อค้าหาบเร่แผงลอย แต่สร้างเนื้อสร้างตัวจนมีฐานะได้เปิดร้านอาหารชื่อดัง “ร้านแปดเซียน” นายเจิ้งแต่งงานมีลูกแล้ว แต่ตัวเขากับภรรยานั้นติดการพนันมาก นายหวังก็เรียกร้องจะเอาเงินพนันที่ตัวเองชนะ แต่นายเจิ้งไม่มีเงินมากพอที่จะให้นายหวัง ทั้งสองคนก็เลยตกลงทำสัญญากัน จะทยอยจ่ายหนี้พนัน ถ้าไม่จ่ายจะต้องยกร้านให้นายหวัง แต่จนแล้วจนรอดนายเจิ้งก็ไม่จ่ายให้นายหวัง แถมพอนายหวังมาหาที่ร้าน นายเจิ้งก็บอกว่าสัญญามันเป็นโมฆะ เพราะทั้งสองฝ่ายแค่สัญญาปากเปล่า นายหวังจะมาเรียกร้องอะไรได้ นายเจิ้งยังมีการท้าเล่นพนันกับนายหวังอีกด้วยนะ เพื่อที่เผื่อตัวเองชนะก็จะไม่ต้องจ่ายหนี้ แต่ดันแพ้หนักมากขึ้นจนติดเงินนายหวังมากขึ้น แล้วก็ไม่มีเงินจะมาจ่ายเขา สุดท้ายผ่านไปเป็นปี นายหวังก็เริ่มหมดความอดทน
วันที่ 4 สิงหาคม 1985 สมาชิกครอบครัวร้านอาหารแปดเซียนกำลังทำความสะอาดและเตรียมข้าวของสำหรับเปิดร้านวันพรุ่งนี้ รถส่งของก็เพิ่งขับออกไป และคนขับรถส่งของก็คือคนสุดท้ายที่เห็นครอบครัวนี้แบบเป็นๆ เพราะหลังจากนั้นนายหวังเดินเข้าไปในร้าน และถามหาเงินกับนายเจิ้ง นายเจิ้งก็ย้ำแบบเหนือกว่าว่ามันไม่มีสัญญาอะไร เพราะไม่มีหลักฐานเอกสารสัญญา และไม่ยอมยกร้ายให้นายหวัง นายหวังก็เริ่มโมโหมากขึ้นเรื่อยๆ จับเอาลูกชายของนายเจิ้งมาเป็นตัวประกัน แล้วบังคับให้ทุกคนมัดตัวเอง ลูกสาวคนนึงกรี๊ดจะวิ่งหนี แต่ก็โดนนายหวังแทงตายคาที่ ทุกคนในร้านก็ตายด้วยฝีมือของนายหวัง แต่เหยื่อคนสุดท้ายบอกเขาว่า ถ้าทั้งบ้านตาย เดี๋ยวญาติอีกคนก็จะสงสัยและตามหาพวกเรา นายหวังได้ยินแบบนั้นพอจัดการคนในร้านทั้งหมดเสร็จ ก็เลยไปล่อญาติคนนั้นออกมาแล้วฆ่าทิ้ง กลายเป็นนายหวังทำการฆาตกรรมยกครัวไปทั้งหมดสิบศพ คืนนั้นนายหวังก็เริ่มต้นกำจัดศพทันที พอวันถัดมาคนส่งของก็มาส่งของตามเวลาเดิม แต่ดันเห็นป้ายเขียนแปะไว้ว่าร้านหยุด เขาก็สงสัยนิดหน่อยเพราะนายเจิ้งไม่ได้บอกเขาก่อน แล้วในเวลาต่อมาร้านก็กลับมาเปิดตามปกติ แต่ที่ไม่ปกติคือเจ้าของร้านดันเป็นนายหวังแล้วไม่ใช่นายเจิ้ง
หลังจากผ่านไปสี่วัน ก็มีกลุ่มคนไปว่ายน้ำที่ชายหาด แล้วเห็นอะไรบางอย่างคล้ายกับแขนขาของหุ่นโชว์ ซึ่งกลายเป็นแขนขาคน ก็รีบแจ้งตำรวจ ตอนแรกจนทก็คิดว่าอาจเป็นฝีมือของฉลาม แต่พอตำรวจสอบก็พบว่าแขนขาพวกนี้มันมีรอยตัดเหมือนใช้มีดตัด พอเวลาผ่านไปก็พบชิ้นส่วนมากขึ้น มีการพบชิ้นส่วนร่างกายมากขึ้น จนทก็พยายามสืบว่ามีใครที่หายตัวไปมั้ยที่อาจเป็นเหยื่อเคราะห์ร้าย สืบไปสืบมาก็พบว่าร่างพวกนี้เป็นสมาชิกครอบครัวนายเจิ้งที่หายตัวไป และตอนนี้ร้านอาหารที่นายเจิ้งภูมิใจก็ดันมีใครไม่รู้มาบริหาร แถมยังไปเก็บค่าเช่าบ้านของนายเจิ้งด้วย ตำรวจก็ไปสืบจนรู้ว่าเป็นนายหวังที่เข้าบริหารงานทุกอย่าง ตำรวจก็สงสัยนายหวังมากว่าคือฆาตกร แต่นายหวังก็อ้างว่านายเจิ้งรีบขายกิจการให้ก่อนจะย้ายไปที่อื่น แต่มันก็ขาดหลักฐานเอกสารต่างๆ ตำรวจก็สืบจนพบพวกบัตรและเอกสารของสมาชิกครอบครัวนายเจิ้ง อยู่ในข้าวของของนายหวัง สุดท้ายผ่านไปร่วมปี นายหวังพยายามหาทางหนีกลับจีน แต่ตำรวจก็จับกุมตัวเขาได้สำเร็จ และสุดท้ายแล้วนายหวังก็สารภาพว่าตัวเองเป็นฆาตกร พอไปแดนคุกเขาก็โดนเพ่งเล็งและโดนชาวคุกรุมกระทืบเพราะไปฆ่าคนแก่และเด็ก อีกอย่างเป็นเพราะตอนนั้นมันมีข่าวลือเรื่องนึง
เนื่องจากคดีนี้กินเวลาร่วมปี และชิ้นส่วนไม่ได้ถูกค้นพบทั้งหมด เลยมีตำนานและข่าวลือที่เชื่อกันว่า (หลังจากที่นายหวังโดนจับ) นายหวังทำลายหลักฐานด้วยการเอาชิ้นส่วนศพมาผสมทำซาลาเปาและอาหารในร้านแปดเซียน ขายให้ชาวบ้านกิน คนที่ได้รู้เรื่องและเคยกินอาหารร้านแปดเซียนก็คือ (คงไม่ต้องบรรยายเนอะ) ร้านถูกสั่งปิดและตอนนั้นคนก็ไม่กล้ากินซาลาเปาไปพักใหญ่ๆ นายหวังที่ถูกชาวคุกรุมทำร้ายก็พยายามจบชีวิตตัวเองหลายครั้งจนสำเร็จ เขาเสียชีวิตในปลายปี 1986 ก่อนตายเขาก็เขียนจดหมายลาตายไว้ด้วย “การตายของผมไม่ใช่เพื่อชำระบาป แต่เพื่อหนีให้พ้น…” เป็นการหลบหนีครั้งสุดท้ายตลอดกาลของนายหวัง สุดท้ายนายหวังก็สร้างตำนานชวนผวาไว้ในแผ่นดินมาเก๊า เรื่องราวของซาลาเปาเนื้อคน ที่สำคัญก่อนที่เขาจะโดนจับได้ ซาลาเปาของร้านแปดเซียนคือเป็นของขึ้นชื่อ อร่อยระดับห้าดาว และคดีนี้ก็ถูกนำมาสร้างหนังด้วยนะ ตำนานมาก หลังจากเรื่องจบลงไม่กี่ปี The Untold Story หนังปี 1993 ก็ออกฉาย เนื้อหาหนังคือโหดมากแต่ไม่ตำรวจงตามคดีทั้งหมด คนไทยในยุคนั้นช่วงนึงก็ไม่กล้ากินซาลาเปาไส้หมูเพราะหนังเรื่องนี้นี่แหละ